رمز عبور شما چگونه است؟
درست است که جوان ترها علاقه بیشتری به اینترنت، فضاهای مجازی و رسانه های اجتماعی از خود نشان می دهند ولی از بررسی های اخیر معلوم شده که افراد بین ۵۰ تا ۷۵ ساله هم حداقل در دل جوانند و دوست دارند در شبکه های اجتماعی حضور داشته باشند، حضوری که با خطرات زیادی همراه است.
مشکل این است که آنها بیشتر از آنچه فکر می کنند و حتی حاضر به پذیرشش هستند در دنیای سایبر آسیب پذیرند. طبق بررسی ها ۹۷ درصد از پاسخ دهندگان (در این سن) روزانه میانگین ۵ ساعت را آنلاین سپری می کنند، و ۸۰ درصد هم از شبکه های اجتماعی مثل فیسبوک و توییتر استفاده می نمایند. متأسفانه علیٰ رغم اینکه نیمی از آنها پذیرفتند که اطلاعات شخصی خود را نیز با غریبه به اشتراک گذاشته اند، اغلب حاضر به پذیرش ناآگاهی خود از اینترنت نبوده و ۸۸ درصد از آنها خود را آخرِ علم و فناوری می دانند!
یکی از محققان امنیت که اجرای این تحقیق را بر عهده داشته می گوید: « این که ۸۸ درصد از مشارکت کنندگان خود را در مقایسه با هم سن و سالان شان عالمِ دهر در زمینه کامپیوتر و فناوری می دانند، خنده دار است»
وی افزود: «توانایی وصل شدن به اینترنت و ورود به ایمیل باعث نمی شود شما اینترنت-بلد باشید. من همیشه با افرادی در این سن در ارتباطم. وقتی کمی با آنها صحبت می کنید و متوجه اطلاعات ناچیز خود از سخت افزار، نرم افزار و امنیت می شوند احتمالاً در دل خود نسبت به «کامپیوتر-بلد» بودن خود تجدید نظر می کنند.»
وقتی بیشتر بررسی کردند معلوم شد که ۲۷ درصد شماره تلفن خود را به اشتراک گذاشته اند، ۲۶ درصد این کار را با آدرس محل سکونت شان کرده اند، ۱۲ درصد اطلاعات مالی-بانکی خود را بی توجه به عواقب آن در اختیار دیگران گذاشته اند، ۳۳ درصد هیچ رمزی روی تلفن شان ندارند و تقریباً نیمی از این افراد گفته اند که از موبایل برای ارسال اطلاعات شخصی استفاده کرده اند.
حدود ۷۵ درصد از افراد ۵۰ ساله و بالاتری که از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند هدفی سهل الوصول برای سرقت اطلاعات هستند؛ خیلی از این افراد به نحوی می دانند که در خطر هستند ولی توان تجدید نظر سریع درباره امنیت خود را ندارند.
مردم عموماً در مورد مسائل امنیتی کاهلی می کنند. مثلاً می دانند که وا-فای رایگان می توانند خطرناک باشد اما چون رایگان است استفاده می کنند؛ لااقل به خود زحمت نمی دهند یک شبکه مجازی ایجاد کنند. خیلی از ما می دانیم که به ضد بدافزار نیاز داریم اما یا پشت گوش می اندازیم یا به نسخه رایگانی که نه ضد جاسوس افزار دارد نه ضد فیشینگ و نه حتی فایر وال اکتفا می کنیم.
ما در گروه فرآکام تأکید زیادی بر «آموزش پیش از مواجهه» داریم، ولی مسئله ای که برای آموزش افراد در این سنین باید رعایت شود «سن آموزش دهنده» به آنها است. درست یا غلط انسان در آن سن تحمل آموزش گرفتن از یک جوان را ندارد و نمی تواند برتری او بر خود در یک زمینه را بپذیرد. یاد دادن مسائل امنیتی و رتق و فتق امور کامپیوتری به مسن ترها باید همراه با توجه به روان شناسی سن آنان و به خورند شرایط ذهنی-فیزیکی ایشان انجام گیرد.
دیدگاه خود را بنویسید